Po pandemicznych perturbacjach ogłoszono laureatów Nagrody im. Kamila Duszenko za lata 2021 i 2022. Laureatem siódmej edycji nagrody został Jingyin Huang, zaś ósmej edycji – Mikołaj Frączyk.
Jingyin Huang obronił w 2015 doktorat pod kierunkiem Bruce'a Kleinera w Instytucie Couranta na Uniwersytecie Nowojorskim. Był post-dokiem na Uniwersytecie McGilla i w Instytucie Maxa Plancka w Bonn. Obecnie jest adiunktem na Uniwersytecie Ohio State.
Jingyin wniósł imponujący wkład w rozumienie kwaziizometrycznej sztywności różnorakich rodzajów grup z pewnymi własnościami niedodatniej krzywizny. Intensywnie badał prostokątne grupy Artina za pomocą CAT(0) kompleksów kostkowych, grupy Artina dużego typu za pomocą systoliczności i grupy Artina typu FC używając własności Helly'ego. Ostatnio zainteresował się równoważnością miarową, poszerzając jeszcze bardziej zakres swoich badań. Jego dotychczasowe i oczekiwane osiągnięcia w Geometrycznej Teorii Grup zaowocowały przyznaniem mu Stypendium Naukowego Sloana w 2022.
W wolnym czasie komponuje klasyczną muzykę chińską.
Mikołaj Frączyk obronił w 2017 doktorat na Uniwersytecie Paris–Sud, pod kierunkiem Emmanuela Breillarda. Obecnie zajmuje pozycję Dickson Instructor na Uniwerystecie Chicagowskim. Wcześniej był postdokiem w Instytucie Renyiego w Budapeszcie i członkiem Institute for Advanced Studies w Princeton. Od 2023 będzie kierował prestiżowym Centrum Discouri w Krakowie.
Do tej pory Mikołaj napisał 17 artykułów dotyczących m.in. geometrii i topologii przestrzeni lokalnie symetrycznych i ekspanderów, związanych z teorią liczb i rachunkiem prawdopodobieństwa. W swojej znakomitej pracy doktorskiej na temat zbieżności w sensie Benjaminiego i Schramma przestrzeni lokalnie symetrycznych Mikołaj uzyskał głęboki wynik z geometrii tychże przestrzeni, używając wielu metod geometrycznych i teoriogrupowych. W 2018 otrzymał za to Nagrodę za Rozprawę Doktorską Laboratoire de Mathématiques Blaise Pascal we Francji. W przełomowej pracy z Galanderem udowodnił słynną hipotezę Margulisa o nieistnieniu jednostajnie cienkich podgrup nieskończonej koobjętości w przestrzeniach symetrycznych wyższej rangi. W niedawnej pracy z Hurtado i Raimbaultem rozstrzygnął ważną hipotezę Gelandera o typie homotopii lokalnie symetrycznych przestrzeni arytmetycznych.
W wolnym czasie maluje.
Więcej o Kamilu Duszenko można przeczytać tutaj.