Załóżmy że . Niech i .
(a) . Niech . Wtedy dla pewnego mamy . Gdy , to wtedy . Gdy , to wtedy . W obu przypadkach .
(b) . Skoro , to . Podobnie dostajemy . Dlatego .
(2) Niech . Wybieramy takie, że . Skoro i , to również należy do obu zbiorów i , a zatem i do ich przekroju .
Inkluzji nie możemy zastąpić tu równością. Świadczy o tym następujący przykład. Niech będzie funkcją stale równą , . Wówczas , zaś , więc .
(3) Ćwiczenie.
(4) Niech będzie dowolne. Korzystając z definicji
przeciwobrazu i przekroju zbiorów dostajemy ciąg zdań równoważnych, który dowodzi
tezy.
(5) Podobny dowód.
W przypadku, gdy , zbiór (rzut zbioru na pierwszą oś) to po prostu obraz zbioru względem funkcji . Podobnie interpretujemy zbiór .
Ciągi.
W matematyce pewne szczególne funkcje obdarza się specjalnymi nazwami.
Elementy nazywamy wyrazami ciągu , zaś zapis możemy uważać za skrót nieskończonego zapisu .
Ciąg skończony -wyrazowy to funkcja o dziedzinie taka, że .
Czasami funkcję nazywa się ciągiem uogólnionym, traktując zbiór jako ``zbiór indeksów'' i zapisując w formie . Mamy tu .
Dla ciągów stosujemy zasadniczo te same definicje, co dla funkcji. Mówimy więc o ciągach różnowartościowych, ``na'' itd. Przykładowo,
W przypadku funkcji definiuje się pojęcia funkcji monotonicznych w różnym sensie.
Przy pomocy symboliki logicznej można precyzyjnie zapisać różne własności ciągów czy funkcji.
Niech będzie ciągiem liczb rzeczywistych oraz
.
Niech
,
. Zgodnie z definicją
Cauchy'ego
Jako
ćwiczenie warto zapisać symbolicznie inne własności ciągów i
funkcji rozważane w analizie. Podajemy przykładowo formalizację
pewnych typowych zwrotów matematycznych. Niech
będzie funkcją zdaniową.
Działania uogólnione na zbiorach.
O kwantyfikatorze w zdaniu możemy myśleć jak o uogólnionej, nieskończonej alternatywie zdań , gdzie przebiega zakres . Podobnie możemy traktować jak uogólnioną, nieskończoną koniunkcję. W rachunku zbiorów odpowiadają im odpowiednie nieskończone sumy i przekroje.
Niech mianowicie
będzie ciągiem zbiorów. Zbiór wyrazów tego
ciągu zapisany w postaci
nazywamy też
indeksowaną rodziną zbiorów. W tym przypadku nieskończoną sumę
Przykład. Dla
określamy wzorem
, zaś wzorem
. Wtedy
ciągi
i
są zbieżne do i
odpowiednio. Widzimy, że
Ogólniej, gdy
jest ciągiem uogólnionym zbiorów
(innymi słowy,
jest indeksowaną rodziną zbiorów),
definiujemy uogólnione sumy i przekroje rodziny zbiorów
wzorami
Jeszcze ogólniej, gdy jest rodziną zbiorów, definiujemy sumę
i przekrój
wszystkich zbiorów z rodziny wzorami
Definiuje się też uogólnione produkty kartezjańskie:
Poniżej zakładamy, że odpowiednio indeksowane zbiory są podzbiorami wspólnej przestrzeni .
Dowody w pozostałych punktach (do punktu 9. włącznie) są analogiczne, korzystają kolejno z odpowiednich tautologii rachunku kwantyfikatorów z rozdziału 7. Dowody punktów 10. i 11. pozostawiamy jako ćwiczenie (jakim tautologiom rachunku kwantyfikatorów one odpowiadają ?).
Podobnie jak w przypadku kwantyfikatorów, na mocy własności 2. i 3. zbiory i zapisujemy w postaci i .
(Przeciw)obrazy i działania uogólnione.
Załóżmy teraz, że zbiory zawierają się w pewnej przestrzeni , zbiory zawierają się w pewnej przestrzeni oraz . Operacje brania obrazu i przeciwobrazu względem mają w tym kontekście następujące własności. Dowody pomijamy.