Załóżmy że .
Niech
i
.
(a) . Niech
. Wtedy dla pewnego
mamy
. Gdy
, to wtedy
. Gdy
, to wtedy
. W obu przypadkach
.
(b) . Skoro
, to
. Podobnie dostajemy
. Dlatego
.
(2) Niech
. Wybieramy
takie, że
. Skoro
i
, to również
należy
do obu zbiorów
i
, a zatem i do ich przekroju
.
Inkluzji nie możemy zastąpić tu równością. Świadczy o tym
następujący przykład. Niech
będzie funkcją
stale równą
,
. Wówczas
, zaś
, więc
.
(3) Ćwiczenie.
(4) Niech będzie dowolne. Korzystając z definicji
przeciwobrazu i przekroju zbiorów dostajemy ciąg zdań równoważnych, który dowodzi
tezy.
(5) Podobny dowód.
W przypadku, gdy
, zbiór
(rzut zbioru
na pierwszą oś) to po prostu obraz zbioru
względem funkcji
. Podobnie interpretujemy zbiór
.
Ciągi.
W matematyce pewne szczególne funkcje obdarza się specjalnymi nazwami.
Elementy nazywamy wyrazami
ciągu
, zaś zapis
możemy uważać za skrót
nieskończonego zapisu
.
Ciąg skończony -wyrazowy
to funkcja
o dziedzinie
taka, że
.
Czasami funkcję nazywa się ciągiem uogólnionym,
traktując zbiór
jako ``zbiór indeksów'' i zapisując
w
formie
. Mamy tu
.
Dla ciągów stosujemy zasadniczo te same definicje, co dla funkcji. Mówimy więc o ciągach różnowartościowych, ``na'' itd. Przykładowo,
W przypadku funkcji
definiuje się pojęcia
funkcji monotonicznych w różnym sensie.
Przy pomocy symboliki logicznej można precyzyjnie zapisać różne własności ciągów czy funkcji.
Niech będzie ciągiem liczb rzeczywistych oraz
.
Niech
,
. Zgodnie z definicją
Cauchy'ego
Jako
ćwiczenie warto zapisać symbolicznie inne własności ciągów i
funkcji rozważane w analizie. Podajemy przykładowo formalizację
pewnych typowych zwrotów matematycznych. Niech
będzie funkcją zdaniową.
Działania uogólnione na zbiorach.
O kwantyfikatorze w zdaniu
możemy myśleć jak o uogólnionej,
nieskończonej alternatywie zdań
, gdzie
przebiega
zakres
. Podobnie
możemy traktować jak uogólnioną,
nieskończoną koniunkcję. W rachunku zbiorów odpowiadają im
odpowiednie nieskończone sumy i przekroje.
Niech mianowicie
będzie ciągiem zbiorów. Zbiór wyrazów tego
ciągu zapisany w postaci
nazywamy też
indeksowaną rodziną zbiorów. W tym przypadku nieskończoną sumę
Przykład. Dla
określamy
wzorem
, zaś
wzorem
. Wtedy
ciągi
i
są zbieżne do
i
odpowiednio. Widzimy, że
Ogólniej, gdy
jest ciągiem uogólnionym zbiorów
(innymi słowy,
jest indeksowaną rodziną zbiorów),
definiujemy uogólnione sumy i przekroje rodziny zbiorów
wzorami
Jeszcze ogólniej, gdy jest rodziną zbiorów, definiujemy sumę
i przekrój
wszystkich zbiorów z rodziny
wzorami
Definiuje się też uogólnione produkty kartezjańskie:
Poniżej zakładamy, że odpowiednio indeksowane zbiory są
podzbiorami wspólnej przestrzeni .
Dowody w pozostałych punktach (do punktu 9. włącznie) są
analogiczne, korzystają kolejno z odpowiednich tautologii rachunku
kwantyfikatorów z rozdziału 7. Dowody punktów 10. i
11. pozostawiamy jako ćwiczenie (jakim tautologiom rachunku
kwantyfikatorów one odpowiadają ?).
Podobnie jak w przypadku kwantyfikatorów, na mocy własności 2. i
3. zbiory
i
zapisujemy w postaci
i
.
(Przeciw)obrazy i działania uogólnione.
Załóżmy teraz, że zbiory zawierają się w pewnej
przestrzeni
, zbiory
zawierają się w pewnej przestrzeni
oraz
. Operacje brania obrazu i przeciwobrazu względem
mają w tym kontekście następujące własności. Dowody pomijamy.